cimetiere-st-symphorien-jardin_1.jpg

Parcours-découverte de Saint-Symphorien

Architectuur ,  Natuurlijk ,  Wandelingen en trektochten ,  Te voet in Mons
6.4 km
lus
Te voet
2h
Makkelijk
  • Hoogteverschil
    53.12 m
  • Documentatie
    Met GPX / KML-bestanden kunt u de route van uw wandeling naar uw GPS exporteren (of ander navigatieprogramma)
Bezienswaardigheid
1
In 1916 werd er een militaire begraafplaats door de Duitsers opgericht op een gebied dat behoorde tot Dhr Houzeau de Lehaie. Deze begraafplaats brengt strijders bijeen van verscheidene nationaliteiten die doodgingen tijdens het conflict. Er bestaan meer dan 513 graven, 229 van de Commonwealth en 284 Duitse graven. Deze begraafplaats heeft ook de bijzonderheid het graf van de eerste Britse soldaat (J. Parr) en de laatste Britse soldaat (G. Ellison), die vermoord waren tijdens deeerste wereldoorlog, te bezitten. De militaire begraafplaats van Saint-Symphorien is een uitzonderlijke en aangename plaats te bezoeken.
d+®part.jpg
2
Het plein, omzoomd door linden, is de eersteklas plaats voor dorpsfestiviteiten. Al in de achttiende eeuw heeft het plein haar hedendaagse morfologie. Onder de Vorige Regeling behoorde een deel van dit plein, genoemd « Sint-Jansplein », tot de Orde van Malta, die zijn volledige rechtsmacht kon uitoefenen en zijn vonnissen voltrekken. Dit deel van het plein werd afgebakend door 4 grote palen die vandaag blijven bestaan en bevatte een boom in het midden (de Sint-Janslindeboom), die gebruikt werd als een schandpaal en later vervangen door een steen.
02.jpg
3
De kerk van Saint-Symphorien werd gebouwd in 3 verschillende periodes. Het oudste deel, het kerkkoor met een veelhoekige hoofdlijn, werd opgericht in de twaalfde eeuw, in het midden van de Middeleeuwen. Het werd ingevuld in 1450 door de klokkentoren met geslepen stenen. In 1708 besliste de Orde van Malta de kerkschepen te vergroten, wat de kerk haar actuele vorm verleende. Binnen de kerk is een reliëfvoorstelling van een lam dragend een kruis (Agnus Dei) uitgehouwen op een geweldige hoeksteen van de zestiende eeuw. Het religieuze gebouw telt twee altaren, dat van Sint-Symphorien en dat van de Heilige Maagd Maria. Ze dateren allebei van 1640, in het midden van de Renaissance. De kerk bezit ook een Romaanse reliekschrijn die elk jaar in het dorp deel uitmaakt van een processie. Gemaakt in eikenhout en bekleed met koper, messing en email dateert ze van de twaalfde eeuw en is geklasseerd « schat » door de Federatie Wallonië-Brussel. Op één van de zijden kunnen we « Fortitudo et Prudentia » (Kracht en Voorzichtigheid) lezen en « Justitia » (Gerechtigheid) op een andere zijde. De schrijn is de echte parel van het dorp.
03.jpg
4
Per definitie is een menhir een verticale staande steen tijdens het neolithische tijdperk. De menhir van Saint-Symphorien, 2m50 hoog, 1m30 breed, met een gewicht van 2500 kg, diende ook tot een neolithische lintborstel voor vuurstenen werktuigen. Hij werd ontdekt in 1860 door Dhr Piscart, een landbouwer die zijn ploegschaar brak door zijn akker te ploegen, gelegen op het einde van de Violette pad, op de grens van Harmignies. De menhir werd daarna opgegraven om in het park van het Maigret de Priches kasteel te staan, waar hij 90 jaar bleef. Op 17 oktober 1951 werd de megaliet aangeboden door mejuffrouw Emmy Maigret de Priches aan de stad Bergen. Op verzoek van de Sint-Symphorien Broederschap werd hij opnieuw geïnstalleerd op 20 maart 2007 in het dorp.
04.jpg
5
Het actuele gebouw, prachtig behouden, ligt tegenover het plein van Saint-Symphorien. Het werd het vorige stadhuis tot de fusie van gemeenten. Het tegenwoordige beheer van het dorp vindt plaats in Bergen. Gebouwd in dezelfde stijl kunnen we op de rechterkant de vorige pastorie van het dorp bewonderen.
05.jpg
6
Het Hof van de Baron is een set van gebouwen die in 1853 werden opgericht door de Baron Charles-Jules-Henri Robert. In 1851 was een stokerij al gevestigd en bracht welvaart in het dorp. In 1864 ontdekte de Administratie van de Accijnzen een activiteit van clandestiene en illegale productie. Hierna werd de Baron veroordeeld en de distilleerderij werd definitief gesloten.
06.jpg
7
Het kasteel van Saint-Symphorien is een belangrijk monument, gebouwd in het begin van de achttiende eeuw. Het was de woonplaats van grote families die de geschiedenis van het dorp sterk beïnvloedden. In 1708 verkreeg Jérôme-Aloïs Robert, schildknaap en heer van Choisy, de heerschappij van Saint-Symphorien en besloot daar het actuele kasteel op te bouwen. Eén van zijn zoons, Charles-Pierre-Joseph Robert ontving daar zelfs de titel van baron van Saint-Symphorien, verleend door de Franse Koning Lodewijk XV. Uitgebreid rond het midden van de negentiende eeuw, werd het kasteel het eigendom van de familie Maigret de Priches, die het verkocht op het einde van de twintigste eeuw aan de actuele eigenaars.
07.jpg
8
Sint Rochs kapel werd waarschijnlijk opgericht in de loop van de twintigste eeuw. Gelegen op de weg van de processie van het dorp, bevat dit kapelletje van zwart en wit stucwerk een standbeeld van meerkleurig hout van Sint Roch. Populaire heilige, werd hij vaak ingeroepen in onze thuislanden, vooral gedurende de laatste epidemie van cholera.
08.jpg
9
Directe getuige van de aanwezigheid van de Orde van Malta binnen het dorpje van Saint-Symphorien, was de « boerderij pêcher », gebouwd in het begin van de achttiende eeuw, een belangrijk bezit van deze orde dat, naast het landbouwbedrijf, bevatte ook een brouwerij, een broodoven, een smederij en een kapel gewijd aan Sint Jan. De schuur, zichtbaar op de foto, werd jammer genoeg afgebrand en definitief vernietigd.
09.jpg
10
Het kleine gehucht Cerneau, gelegen aan de Havré bosrand, komt al in beeld op antieke kaarten van de omgeving van Bergen die dateren uit het beleg van de stad door Lodewijk XIV en ook op de kaart van de graaf Ferraris. De voormalige fosfaatsteengroeven evenals de vijvers van Saint-Symphorien liggen een paar honderd meter verder.
10.jpg
11
De « Sars » boerderij waarvan het gebouw tot de zeventiende eeuw teruggaat, was een belangrijk landbouwbedrijf binnen het dorpje van Saint-Symphorien. Tegenwoordig zijn er nog maar het hoofdgebouw evenals de hoofdingang waarop het duivenhok staat. Het voormalige landbouwbedrijf, gelegen aan de Havré bosrand, grenst vandaag aan de voormalige fosfaatsteengroeven.
11.jpg
12

Het Marcq kasteel, gelegen in de Jules Antheunisstraat, werd op het einde van de achttiende en het begin van de negentiende eeuw gebouwd. Het behoorde tot de familie Marcq waarvan verschillende leden burgemeesters van het dorp waren. Het kasteel werd ook de kinderplaats van de abt Jean-Pierre Marcq, een gewaardeerde figuur onder zijn landgenoten, vooral voor zijn inzet in het openbaar onderwijs. De woning geniet ook van een zeer mooi roos conciërgehuis, dat langs de straat ligt.
12b.jpg 12a.jpg
13
Tijdens de Tweede Wereldoorlog stortte een Amerikaanse bommenwerper van het type B-17G van de 95de Bomb Group neer op 4 maart 1944 in een veld tussen de ‘Havrépad’ en de ‘Tuileriespad’. Hij had net het eerste dagbombardement op Berlijn uitgevoerd. Deze bommenwerper, bestuurd door de Luitenanten Rodney P. Rhoem et David F. Wolter, werd getroffen door de schoten van de DCA en de vijandelijke luchtvaart. Tijdens deze treurige gebeurtenis verloor Sergeant P. Wesp het leven. In de steek gelaten door zijn bemanning boven Frankrijk, ging het « spookvliegtuig » door te vliegen zonder piloot, alvorens te landen op zijn buik buiten het dorp.
13.jpg
14
Het herdenkingsmonument voor de doden, gelegen in de Blancartstraat, werd opgericht in de naoorlogse tijd ter nagedachtenis van 7 verzetsstrijders overleden in 1944. Cesar Battistella, Achille Bauwens, Auguste Coubeaux, Vital Duquesne, Robert Liénard, Germain Solon en Albert Woutquen stierven terwijl ze een Duitse vrachtwagenbom verplaatsten die de weg blokkeerde om de voortgang van de geallieerden te vertragen.
14.jpg
15
De windmolen werd gevestigd op het gebied van Saint-Symphorien en helaas vernietigd na de tweede Wereldoorlog om plaats te maken voor nieuwe gebouwen. Die molen werd opgebouwd in de achttiende eeuw op het terrein behorend tot de Orde van Malta. Volgens oude documenten verkreeg de molenaar Vandermal (afkomstig uit Thieusies) goedkeuring in 1767 voor het bouwen van zijn molen in het kader van een erfpachtcontract van 99 jaren.
15.jpg
53 meters hoogteverschil
  • Starthoogte : 52 m
  • Aankomsthoogte : 53 m
  • Maximale hoogte : 59 m
  • Minimale hoogte : 41 m
  • Totaal positief hoogteverschil : 53 m
  • Totaal negatief hoogteverschil : -53 m
  • Maximaal positief hoogteverschil : 3 m
  • Maximaal negatief hoogteverschil : -3 m