Toen Émile Verhaeren, de beroemde Belgische dichter, voor het eerst de bodem van Honnelles betrad, dacht hij dat hij er ging sterven van verveling. Een eeuw na zijn dood krijgt men er nog niet genoeg van de teksten te lezen die hij schreef in de gemeente die hij uiteindelijk zou koesteren. De museale ruimte Verhaeren in Roisin komt terug op dit fantastische verhaal.

Het was eigenlijk per toeval dat Emile Verhaeren Roisin ontdekte. Tijdens een bezoek aan een vriendin die in de herberg van Léon Laurent uitrustte na de overlijden van haar man, ontdekte hij de landschappen van Roisin, de Caillou-qui-Bique en Angreau, en werd letterlijk verliefd op de plek. Van 1899 tot 1914 verbleef hij meermaals in de herberg van Léon Laurent. Hij zou de herberg uiteindelijk zelfs “mijn huis” noemen.

'Verhaeren wandelde in de bossen maar ook in de laagvlaktes”, vertelt René Legrand, voorzitter van de vzw Mémoire d’Émile Verhaeren en gids in de Museale Ruimte Verhaeren. "Hij praatte tegen de bomen, planten, takken, vogels... Hij werd de zot van het bos genoemd. In tegenstelling tot wat men zou kunnen denken, leefde hij niet teruggetrokken in het dorp, hij bezocht de boeren en de klompenmakers, en aarzelde niet om met de inwoners te praten. Hij heeft de geschiedenis van Roisin voorgoed getekend", zegt de gids ontroerd.

 
 

Wereldberoemd

Een deel van de voormalige herberg waar de dichter verbleef, is nu een museale ruimte gewijd aan de kunstenaar en het intieme verhaal tussen hem en Roisin. Je ontdekt er zijn teksten, zijn omzwervingen, zijn leven, maar ook het culturele bruisen van Roisin in het begin van de vorige eeuw. In het begin van de 20e eeuw werd de dichter wereldberoemd. Verhaeren reisde door Europa, gaf lezingen en werd door Koning Albert I uitgeroepen tot nationale dichter. In 1911 won hij net niet de Nobelprijs voor Literatuur.

Een belangrijke kunststad

In de Ruimte Emile Verhaeren hangen een reeks historische reproducties en schilderijen die getuigen van de bevoorrechte contacten die de dichter onderhield met de grote namen uit de kunstwereld van die tijd: Seurat, Verlaine, Van Rysselberghe, Rodin, Ruffin, Destrée en ook Camille Lemonnier, ... “Sommigen kwamen bij hem op bezoek, in die tijd kwam de hele wereld naar Roisin!“ zegt René Legrand niet zonder enige trots.

Als vredesactivist hekelde de dichter de oorlogswaanzin in 1914. Ironisch genoeg kwam Verhaeren om bij een ongeval in 1916 in Rouen: onder de wielen van een trein, geduwd door de menigte.

Museale Ruimte Verhaeren, Rue Emile Verhaeren 23, B-7387 Roisin-Honnelles, 00 32 65 36 04 64. Open op zondag en feestdagen van 15u tot 17u30, van het 1e weekend van april tot het 1e weekend van oktober.

Tip: Het Stenencircuit Vanaf de gedenksteen van Verhaeren monument dicht bij de Museale Ruimte vertrekt een bewegwijzerd circuit van 4 km in de voetsporen van de kunstenaar. Op het parcours onthullen steenblokken de mooiste verzen van de auteur.