Ze is afkomstig van een oude legende en geeft elk jaar aanleiding tot vele festiviteiten. Op Pinkstermaandag wordt de “Pucelette" voorgesteld aan de bevolking vóór het begin van de Ronde van Wasmes op dinsdag, een processie die geschiedenis en tradities combineert.
 

Een draak

We zijn in de 12e eeuw, rond 1130, de Borinage leeft in angst voor een afschuwelijk beest dat zich schuilhoudt in het moeras van Wasmes. De angstaanjagende draak verslindt zijn slachtoffers, valt de bevolking aan en vangt op zekere dag een jonge inwoonster van Wasmes. De “Pucelette” wacht doodsbang haar laatste uur af in het hol van het monster. Ridder Gilles de Chin, die de tragedie verneemt, besluit ten strijde te trekken om het beest aan te vallen en het kind te bevrijden. Als overwinnaar brengt Gilles de Chin het kind terug naar haar dorp, waar de hele bevolking de redder en het bevrijde kind viert. De legende was ontstaan.
 
 
 
 
 
 

De Pucelette

Veel gezinnen van Wasmes schrijven hun dochtertje vanaf haar geboorte in om de rol van de “Pucelette” te spelen. Het 4 of 5 jaar oude meisje staat symbool voor puurheid en onschuld en speelt een dag lang de rol van het kind dat bevrijd werd door Ridder Gilles de Chin. Het is de pastoor van Wasmes die de uitverkorene aanwijst, altijd tot grote vreugde van de gezinnen, die deze keuze als een zeldzaam voorrecht beschouwen. Gekleed in een blauwe satijnen jurk, met een diadeem met 3 struisvogelveren op het hoofd, wordt ze aan de bevolking voorgesteld in de namiddag van Pinkstermaandag. Ze wordt aan haar huis afgehaald, dat voor de gelegenheid versierd is, en naar de kerk begeleid voor een plechtige zegening.
 

De Ronde van Wasmes 

Deze processie volgt de weg die de gewone draak aflegde voordat hij stierf. Ze wordt georganiseerd ter ere van de Maagd Maria die Gilles de Chin had ingeroepen om zijn arm te leiden bij het verschrikkelijk gevecht tegen de draak. De processie begint om 4 ‘s morgens voor degenen die vroeg opstaan en duurt de hele dag. De pelgrims begeleiden het standbeeld van Onze-Lieve-Vrouw van Wasmes, in polychroom hout, uit de 12e eeuw, op een lange ronde van 17 km die eindigt aan de kerk van Wasmes. Er wordt bloem gegooid wanneer de processie voorbijkomt, een gift om de zegen van het jonge kind te krijgen. De volkstraditie kent haar het vermogen toe om geluk te brengen aan de mensen op haar weg.