De Grand-Place van Boussu blijft niet onopgemerkt. Je parkeert er gemakkelijk om naar de winkels in de Rue Neuve en de Rue François Dorzée te gaan, maar als je het marktplein kent, heb je dan ook al ooit de tijd genomen om de gebouwen eromheen te bewonderen? En als je het niet kent, dan moet je zeker komen kijken waartoe Boussu in staat is!
Boussu, dat is een kasteel, een kerk langs een kapel met een ongelooflijk erfgoed, maar ook een Grand-Place. In het midden van dit uitgestrekte plein lijkt een muziekkiosk te wachten op zijn muzikanten. Er was een tijd dat tal van harmonieën de gezinnen in de gemeente kwamen vermaken. De kiosk werd gebouwd in 1863, herbouwd in 1912 en biedt plaats aan tot 110 uitvoerders! Vandaag vinden er nog elk jaar concerten plaats, vooral tijdens het traditionele muziekfeest in juni. Aan de voet van het gebouw heb je een 360° uitzicht op het plein en de majestueuze gebouwen. Kijk goed rond.
Een stadhuis in Italiaanse renaissancestijl
Tegenover u bevindt zich het gemeentehuis van baksteen en blauwe steen dat in 1875 werd gebouwd volgens de plannen van een grote architect van Mons, Joseph Hubert, die ook de Watermachine in Mons ontwierp. Op twee verdiepingen toont het imposante gebouw trots zijn zuilen, pilasters, baaien en andere decoratieve elementen. Het uiterlijk, geïnspireerd op de Italiaanse renaissance, zegt veel over het belang van de gemeente aan het eind van de 19e eeuw. Boussu kende een ongelooflijke groei dankzij de toenmalige burgemeester: François Dorzée, een grote industrieel uit de regio. In 1886 richtte de man, bewust van de bloei van de spoorwegen, de activiteit van zijn ateliers op de bouw van stoomlocomotieven. Zijn fabriek, waar meer dan 600 mensen werkten, maakte Boussu wereldwijd bekend, zijn locomotieven werden geëxporteerd in heel Europa, naar China, naar Zuid-Amerika, naar Congo, ... In 1897 was Boussu de best uitgeruste gemeente van de regio.
Een neogotische voormalige kostschool
Naast het gemeentehuis, op de hoek van de Rue Rogier en de Rue Dorzée, bevindt zich de voormalige kostschool die in dezelfde tijd rond 1875 werd gebouwd. In dit neogotische complex, in een totaal andere stijl, was een weeshuis ondergebracht dat beheerd werd door de Zusters van het H. Hart van Jezus. Het werd vergroot en gerestaureerd in de jaren 1950 en 1990, en is nu verbouwd tot woningen en kantoren, maar heeft niets van zijn glans verloren.
Het neoklassieke Vredegerecht
Op een steenworp afstand van de kostschool kunt u op het fronton van een volledig wit neoklassiek gebouw “Justice de Paix” (Vredegerecht) lezen. In het in 1825 opgerichte gebouw was het eerste gemeentehuis van Boussu ondergebracht. Op het gelijkvloers bevindt zich een galerie met elegante arcades. De middelste geeft uit op een doorgang naar de nabijgelegen kerk en kapel van de heren, de parel van de gemeente.
Hotel Guérin, classicisme
Draai nu uw blik naar rechts. Aan de rand van het plein zult u een voormalig herenhuis uit het begin van de 19e eeuw ontdekken. Door het hek heen kunt u het flatterende silhouet ervan ontwaren. Het indrukwekkende classicistische gebouw heeft een op zijn zachtst gezegd ongebruikelijke geschiedenis. Het huis behoorde toe aan een familielid van Lodewijk XVI dat in Boussu schuilde tijdens de Franse Revolutie Antoine Guérin, die bekeerd was tot het Republikeinse gedachtegoed, maakte fortuin in de gemeente en liet dit herenhuis bouwen... met de overblijfselen van de nabijgelegen abdij van Saint-Ghislain. Het nog zichtbare paviljoen in de tuin is eigenlijk dat wat de tuin van de monniken van Saint-Ghislain versierde. Het werd gewoonweg uit elkaar gehaald en weer in elkaar gezet in Boussu. Geen haan die ernaar kraaide!
