Wie heeft de tweede verdieping vergeten ?

Veel mensen gaan via het portaal van het stadhuis een bezoek brengen aan de Jardin du Maïeur of het Musée du Doudou, maar slechts weinigen gaan dit prachtige gebouw binnen om er schatten te ontdekken die daar al 500 jaar bewaard worden.

Eigenlijk is dat normaal, want je moet vergezeld zijn van een officiële gids om toegang te krijgen tot de prachtige zalen van dit gotische juweeltje.
Wie oog heeft voor detail zal reeds aan de ingang enkele intrigerende elementen zien: een bewerkte steen net onder het balkon, die vroeger waarschijnlijk een uitsprong ondersteunde, hoekstenen voor een tweede verdieping die er nooit kwam, een grote poort met driedubbele deuren …
 

Voor de bewerkte steen ligt het eenvoudig, die diende vroeger als ondersteuning voor een klein balkonnetje vanwaar de schepenen nieuwe belastingen aankondigden aan de o zo gelukkige bevolking ...
De hoekstenen hadden inderdaad een extra verdieping kunnen dragen, zoals voor het stadhuis van Leuven dat enigszins verwant is met dat van Mons. Er was helaas geen geld voor en de verdieping werd nooit gebouwd. Jammer, maar voor mij is het stadhuis mooi zoals het is.

De poort met drie deuren voert de bezoeker mee door de tijd naar de 15de eeuw, wanneer iemand die zich bukte om door de kleinste deur te stappen verrast werd door wachters aan de andere kant …
Als je kijkt naar de stenen stoelen in de eerste zaal, zie je meteen dat er heel wat wachters waren indertijd. Ze waren waakzaam, want ze hadden het voorrecht om elke nacht de sleutels van de stad te bewaken.

Je hoopte misschien dat je in alle stilte de huwelijkszaal zou kunnen binnengaan? Dat begrijp ik volkomen! De lambrisering in de kapel van Sint-Joris werd - heel toepasselijk - gedecoreerd met uitgesneden harten … Het fresco op de muren van de zaal is een ware ode aan het historische en folkloristische erfgoed van Mons. Je weet niet waar eerst gekeken.
 

Kom maar mee … heel stilletjes. Als niemand ons ziet, kunnen we doorgaan tot aan de imposante gotische salon. Hier zie je gotische maar ook eigentijdse elementen: het schilderij op was dat de draak uitbeeldt, is een vreemd kunstwerk dat vragen oproept. Ik vind het een bijzonder geslaagd uit de toon vallend element in deze prachtige historische ruimte.

Als we nog even verder gaan, zien we in de parapluzaal (de naam is afkomstig van het plafond) foto's van het gevecht tussen de mens en de draak. Het is één groot contrast van kleuren en vormen die tegen elkaar afsteken en tegelijk verbazingwekkend zijn - heel speciaal.
 
Als je dus denkt dat een bezoek aan het stadhuis een opeenvolging van saaie meubelen en oude plafonds is, heb je het goed mis! En dan weet je nog niet alles ...