Het is al enkele dagen mooi weer geweest. Na talrijke fietstochtjes en sportieve uitstappen met vrienden, wil Alice haar geest verrijken en haar hersenen doen werken. Een goed gevulde geest in een mooi lichaam … We trekken dus naar het PASS, een wetenschappelijk avonturenpark te Frameries bij Mons.
 

Er valt zoveel te beleven
 

Vanaf het onthaal duiken we via de Pass’erelle in een wereld vol verrassende ervaringen. Het begin van deze tunnel lijkt wel een reeks lekkere hapjes die voorgeschoteld worden in de vorm van wetenschappelijke spelletjes. Onze zintuigen worden op de proef gesteld en we ontdekken de wereld van het onzichtbare. Alice verplaatst met luchttrillingen voorwerpen van op afstand, gaat zonder succes door een tunnel vol valse lichtbundels, trapt naast een skelet om te zien welke botten ze gebruikt … We hebben meteen al zin in meer! Na deze leuke intro voert het PASS ons mee naar een wereld vol bewerkingen en ontdekkingen.

Trek zeker je sportschoenen aan. Dit museum ontdek je niet alleen met je ogen! De “Pass’âge van de avonturiers” is een acrobatisch parcours met tokkelbanen, touwbruggen, obstakels en glijbanen en biedt toegang tot de eerste drie tentoonstellingen: uitvindingen, sport en materi’Oh. Bij deze laatste dagen we Usain Bolt uit voor een sprint en geven we live commentaar bij een match van de Rode Duivels!
 

De materiaalmuur trekt onze aandacht. Een stoel, een skateboard, schermen, vinyl, celluloid … Er zitten voorwerpen van verschillende perioden in verwerkt en het geheel biedt een verrassend gevoel van gewichtloosheid. Wat is er het zwaarst? Wat is er het oudst? Hoe werd deze kabeltelefoon gemaakt? Een mooi moment van gedeelde ervaringen en speelse, leerrijke vragen en antwoorden. Alice is in de ban van de workshops en stelt me een vraag waar ik geen antwoord op heb: “Waarom leren we de dingen niet op deze manier op school? Dat zou veel beter zijn.” Ik zorg voor afleiding door te opperen dat het tijd is voor de lunch.
 

Wetenschap scherpt de honger!
 

Het is al 12u30, de tijd vliegt. Het is nog steeds zonnig en we kunnen onze sandwiches van de cafetaria opeten aan een tafel op het terras van de tuin. We lassen even een pauze in. De kinderen trekken naar het speelplein en wij bewonderen de architectuur van de site die gedeeltelijk gerenoveerd werd door Jean Nouvel. “Papa, ik heb gehoord dat de voorstelling begint, kom vlug!”. De koffiepauze is afgelopen. De gratis voorstelling van de film H2O begint. 18 minuten om na te denken over het gebruik van water en het levensnoodzakelijke recht op water voor alle mensen. Er worden prachtige beelden geprojecteerd op de muren, het plafond en de vloer. Het onderwerp brengt ons terug bij de natuur en we beslissen om een wandeling te maken in het park van 22 ha. De steenkoolmijn heeft sporen achtergelaten, voor ons ligt een groene terril met een observatorium om er meer over te weten te komen. Het blijkt dat deze “berg afval” een stuk geschiedenis beschermt en een waardevol ecosysteem huisvest. Een verrassend feit voor zowel de kinderen als onszelf!
 

Reacties

Plain text

  • Geen HTML toegestaan.
  • E-mail- en internetadressen worden automatisch aanklikbaar.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.