De restauratie van het belfort
Je vraagt je misschien net als ik af waarom de restauratie zo lang geduurd heeft. Ik heb de vraag gesteld aan Richard Benrubi, voormalig directeur van de technische dienst van de stad. Richard Benrubi heeft 30 jaar lang toezicht gehouden op de restauratiewerkzaamheden van het belfort.
Richard, hoe komt het dat de werkzaamheden aan het belfort zo lang geduurd hebben?
Tot de grote banier naar beneden viel in het Parc du Beffroi …
Dacht u in 1983 dat de werkzaamheden tot 2014 zouden duren?
Nee, helemaal niet. Ik dacht ook niet dat er zoveel werkzaamheden nodig zouden zijn. In 1983 moest er dringend gehandeld worden. We hebben de daken gerestaureerd. De eerste fase was af na iets meer dan een jaar. Het proces was gestart en we hadden zicht op wat er gedaan moest worden.
We moesten in fasen werken om een dergelijk gebouw echter van boven tot beneden te restaureren, eenvoudigweg omdat we subsidies moesten krijgen naarmate de werkzaamheden vorderden. Er waren een aantal verrassingen die voor vertraging zorgden, maar om heel eerlijk te zijn lagen het gebrek aan subsidies en de administratieve problemen aan de basis van de lange duurtijd. Het project moest een aantal keer aangepast worden. Volgens mij is de renovatie zeker geslaagd. Ons belfort kan er weer enkele eeuwen tegenaan, we hebben goed werk geleverd.
Wat betekent het belfort voor de inwoners van Mons?
Het belfort maakt deel uit van de familie. Twee dagen geleden werd ik aangesproken door mijn buurvrouw, ze voelde zich verloren want er werd gewerkt aan de klok van het belfort en nu kon ze niet zien hoe laat het was terwijl ze haar boodschappen deed. Een andere mevrouw vertelde me dat ze in 1940 naar Frankrijk vluchtte. Toen ze jaren later terugkeerde, heeft ze geweend van emotie wanneer ze zag dat het belfort geen schade had geleden onder de bombardementen tijdens de oorlog.
Nee, er was nooit sprake van zware schade. Er is nochtans heel wat gebeurd in het belfort! Tijdens de Eerste Wereldoorlog heeft het dienst gedaan als uitkijktoren voor de Duitsers. Tegen het einde van de oorlog eisten de Duitsers het metaal op en wilden ze de klokken afnemen. Om deze waardevolle stukken te redden, hebben de inwoners van Mons aanvaard dat er tijdens de bezetting concerten plaatsvonden. Op 11 november 1918 - de dag waarop Mons bevrijd werd - heeft beiaardier Fernand Redouté om 5 uur 's morgens het lied van de Doudou, de Marseillaise en God save the Queen gespeeld. Wat moet de stad euforisch geweest zijn! Tot voor kort diende de sirene in de koepel om de brandweer te waarschuwen bij brand, maar 7 of 8 jaar geleden werd ze verwijderd.
Heeft u enkele anekdotes voor ons?
Het belfort heeft altijd deel uitgemaakt van ons dagelijkse leven. Het werd zelfs gegijzeld! In de jaren '50, midden in de schoolstrijd hadden studenten zich opgesloten in het gebouw en spandoeken uitgehangen. Tijdens de Cubacrisis in 1962 drongen er weer studenten binnen in het belfort om er de sirene te laten loeien. Sommige inwoners dachten dat er oorlog uitgebroken was!
Binnen enkele weken zal het belfort de deuren openen met een hypermodern interpretatiecentrum. Wat vindt u daarvan?
Ik ben trots op het verrichte werk. Het belfort is dé realisatie van mijn carrière. Ik ben drie jaar geleden op pensioen gegaan, maar ik neem nog altijd deel aan de werfvergaderingen. Op 4 april zal er een hoofdstuk afgesloten worden, maar dat verheugt me. Ik hoop dat de inwoners van Mons blij zijn dat ze weer volop kunnen genieten van ‘hun’ belfort.
Reacties