Sint-Joris tegen de draak ... Het zogenaamde Lumeçon-gevecht is het eindpunt van de Ducasse en vindt plaats op de Grand'Place in een moment van grote euforie.

De stoet van de rue des Clers

12u25. De processie is afgelopen. De Car d'Or is de helling opgegaan en staat weer in de stiftskerk. De beschermheilige van de stad is veilig. De klokken van de stiftskerk luiden en de beiaard speelt het deuntje van de Doudou. Het moment is aangebroken. De legendarische figuren Sint-Joris en de draak dalen de rue des Clercs af om het tegen elkaar op te nemen op de Grand'Place. Ze worden opgewacht door duizenden mensen. De inwoners van Mons willen dit voor geen geld missen. Sint-Joris loopt voorop en wordt van dichtbij gevolgd door de Chin-chins die hem moeten beschermen. Politieagenten en brandweermannen in kostuums van vroeger waken over de veiligheid. Iedereen trekt naar de arena met een vurigheid die niet moet onderdoen voor de vroegere grote gladiatorgevechten. 
 

Een uitgekiend gevecht


Sint-Joris en de draak staan 30 minuten lang in de arena. Sint-Joris wordt geleid door zijn Chin-chin ter bescherming en loopt in wijzerzin, de draak wordt in tegenwijzerzin gedragen door 11 ‘witte mannen’ en de staart wordt gestuurd door 8 ‘bladermannen’. Rondom hen proberen de 12 Chin-Chins Sint-Joris te behoeden tegen aanvallen van 11 duivels gewapend met varkensblazen. Iedereen weet wat hij moet doen om zijn meester naar de overwinning te brengen. De strijd is hard. De inwoners van Mons roepen aanmoedigingen. De kreten komen van alle kanten. In tegenstelling tot wat men zou denken, is deze ‘chaos’ eigenlijk tot in de puntjes georganiseerd. Alles is stap voor stap gepland. De spelers zijn inwoners van Mons met uiteenlopende sociale achtergronden en beroepen die een jaar lang oefenen om het gevecht op de traditionele wijze te brengen. Sommigen onder hen wachten jaren om de rol van een personage toegekend te krijgen. 
 

De inwoners van Mons op de eerste rij

De toeschouwers nemen zelf ook deel aan het spektakel. Ze zijn volwaardige personages in het gevecht en storten zich op de staart van de draak om de paardenharen ervan los te trekken. De duivels en de Chin-Chins vechten onder elkaar en dagen het publiek rond het koord uit. Dit is een uniek moment van eenheid. Alle sociale grenzen verdwijnen. Het doet er niet toe wie de winnaar wordt. Sint-Joris haalt het overigens altijd ... Na een speerstoot en een zwaardslag te hebben gegeven, schiet hij drie keer met een pistool om de draak af te maken. Dit rituele gevecht is meer dan de strijd tussen goed en kwaad ... het dateert van de 15e eeuw en brengt een sterk gevoel van verzoening tot stand onder de inwoners van Mons. Terwijl de personages van de Lumeçon naar het stadhuis trekken, wordt de arena ingenomen door het publiek dat zingt "Et les Montois ne périront pas" (De inwoners van Mons zullen niet ten onder gaan). Iedereen kan een deeltje van het gevecht meenemen naar huis: een stuk van de speer van Sint-Joris, een varkensblaas van één van de duivels, een paardenhaar van de draak ...