De afneming van de schrijn van de Heilige Waltrudis
De afneming van de schrijn van de Heilige Waltrudis is het startsein van de Doudou en vindt plaats op klokslag 20 uur de avond vóór de Drievuldigheidszondag. De stiftskerk zit afgeladen vol wanneer de relieken van de patrones tot bij het volk gebracht worden.
De Heilige Waltrudis als stichtster
De geschiedenis wil dat ze in 1348 Mons redde van een pestepidemie. Bijna zeven eeuwen later vereren de inwoners van Mons haar nog even trouw. Elk jaar wordt de Heilige Waltrudis, stichtster van de stad die teruggaat tot de 7e eeuw, op Pinksterzaterdag geëerd met een ontroerende ceremonie in de stiftskerk die haar naam draagt. Er wordt vol verwachting uitgekeken naar de afneming van de relieken als startsein voor de feestelijkheden van de Ducasse. Dit is dan ook het meest plechtige moment van het weekend.
De langverwachte ceremonie
Sommigen hebben al bij het ochtendgloren plaatsgenomen in de stiftskerk om zeker te zijn van een plaatsje bij de afneming van de relieken. Ze wachten urenlang tot de schrijn met het stoffelijk overschot van de Heilige Waltrudis afgenomen is en op de Car d'Or geplaatst wordt. De emoties laaien hoog op wanneer omstreeks 20 uur de eerste noten van de trompetten, pauken en timbalen en het groot orgel weerklinken. De ogen lopen over van ontroering wanneer de stoet in beweging komt vanuit de sacristie. De stiftsdames van Sint-Waltrudis, de kanunniken van Sint-Germanus ... Ze schrijden allen vol fierheid voort.
Sterke emoties
De reliekhouder wordt langzaam afgenomen op de tonen van de hymne ‘Fortem virili pectore’ en litanieën. Alle ogen zijn op de schrijn gericht. Sommigen zijn tot tranen toe bewogen. De Heilige Waltrudis is weer onder het volk. Het is heel symbolisch. De stichtster van de stad is weer onder haar mensen. De schrijn wordt op een draagbaar geplaatst en meegedragen in de stoet tot aan het kruispunt van de dwars- en hoofdbeuk. De deken gelast de burgemeester om zorg voor haar te dragen tijdens de indrukwekkende processie van de volgende dag. Het melodietje van de Doudou, de officiële hymne van de Ducasse, wordt op het groot orgel gespeeld en overgenomen door het publiek in de stiftskerk. Voet voor voet passeert iedereen langs de schrijn om hem aan te raken met de hand of een zakdoek die zorgvuldig bewaard wordt. Ook buiten wordt gezongen. Nog slechts enkele uurtjes tot de processie van start gaat ...
